Nima vertelt:
Hallo, ik ben Nima, een vluchteling uit Iran, 35 jaar en ik woon nu 2 jaar in Nederland.
Ik was moslim, maar mijn religie is veranderd naar Christen.
In een droom/visioen heb ik Jezus gezien en ik geloof dat Hij leeft en regeert. God gaf mij genade en gebruikte het overlijden van mijn vader om mij dit te laten zien en te geloven.
Ik kreeg van een vriend een Bijbel. Maar ik snapte niets van het Oude Testament, dus ik stopte met lezen.
Later kreeg ik het Nieuwe Testament waar de evangeliën in staan. Het evangelie van Mattheüs ging ik begrijpen, waar Jezus sprak over de bergen.
Omdat ik als christen ging leven, denken en erover praten, kon ik niet meer veilig bij mijn familie en ook niet in mijn omgeving blijven. Het werd zo gevaarlijk dat ik van de ene op de andere dag uit mijn land gevlucht ben, via Stockholm naar Nederland.
Een hele moeilijke tijd heb ik gehad in Nederland. Ik was helemaal alleen, zonder familie, sprak geen Nederlands en ervaarde veel onbegrip bij christelijke kerken waar ik me wilde aansluiten nu ik christen ben geworden. Kerken hebben veel regels, ik pas daar niet tussen. Hier heb ik veel verdriet van en lijd ik onder. Maar dat hoort ook bij de doornenkroon die Hij droeg en wij met Hem. Hij leidt mij en geeft me nieuwe vrienden in Nederland.
Waar houd je je zoal mee bezig door de week?
In Leiden volg ik de hbo-studie verpleegkunde, daar gaat veel tijd in zitten. Ook moet ik hard oefenen voor de Nederlandse taal. Heel belangrijk is dat ik het staatsexamen haal.
Wat deed je voor werk in Iran?
Daar was ik afgestudeerd en opgeleid als ICT’er. Maar nu ik in Nederland ben, wil ik graag iets anders doen.
Hoe ben je op de Sleutelbloem terecht gekomen?
Via een christelijke kerk. Judith heeft me hier mee naar toegenomen om eens kennis te maken met de Sleutelbloem. Ik werd steeds uitgenodigd en ik ervaar dat het hier goed is. Ik ben inmiddels vrijwilliger geworden en help elke maandagmiddag in de keuken met de bakgroep, zolang mijn lesrooster dat toestaat.
Met Sandra (keukenoppperhoofd) heb ik een goede relatie. Zij is altijd vriendelijk en ik kan zo ook goed oefenen met de Nederlandse taal!
Eerder ging ik ook op vrijdag naar de Sleutelbloem om te sporten en te zingen en te helpen waar ik nodig ben, maar nu vraagt de studie meer tijd.
Vooral het zingen raakt me diep. Als ik soms mensen zie, zo “sad” en somber, en als ik dan naar hen kijk als er gezongen wordt dan is dat zo’n verandering!
Twee mensen hebben me bij het zingen lessen geleerd. Met zingen richt je je op Jezus en dat doet iets, zo wonderlijk. Ja, God is daar aanwezig. Ik ben ook weleens somber en dan denk ik eraan hoe zingen zo kan helpen. Dit maakt ook dat ik nu anders tegen die mensen aankijk. Als mensen gaan zingen zie je dat het ze verandert.
Wat zou je de Sleutelbloem mee willen geven?
Oei, daar moet ik even goed over nadenken. Ik voel dat God hier is en ik wens dat Hij altijd aanwezig blijft op de Sleutelbloem.
