Gedicht

Gedicht

De berg van mijn leven

Ik sta,
met mijn voeten op een rots.
Daar boven,
de top van de berg.
Het pad.
Vol gaten en obstakels…
De top,
zo oneindig ver weg..

Ik sta,
met mijn voeten op een rots.
Daar beneden,
de voet van de berg…
Het pad,
zo breed en goed begaanbaar.
De afgrond,
zo donker en koud.
Maar het is ‘veilig’…

Oh Jezus!
De weg die ik moet gaan,
ik kan het niet…
De top oneindig ver,
en de afgrond zo dichtbij..

Jezus!
Wilt U mij voorgaan?
Pak toch mijn hand!
Wilt U mij leiden?!
Geef mij moed!
Geef mij kracht!
Al is het maar 1 stap…
Met U kan ik het aan!

Oh Jezus!
Ga mij toch achterna!
Wilt U mij vangen,
als ik val?

Maar Jezus,
wilt U ook naast mij staan?
Bemoedig mij alstublieft!
Al hoor ik maar alleen,
Uw stem…

Oh Jezus,
ik heb U nodig!
De weg naar boven,
zo vol strijd en tranen…
Maar Jezus,
wilt u mij leiden?
Met U kan ik het aan!