Categorie: Nieuws

Vertel eens, wie ben jij?
Ik ben Arilene Biemond uit Driebruggen. Ik ben 52 jaar oud, getrouwd met Teunis en moeder van 4 kinderen. Onze gezinssamenstelling is niet doorsnee. Wij hebben twee biologisch kinderen ontvangen van de Heere van wie de jongste na 3 maanden is overleden. De andere twee zijn adoptiekinderen uit Zuid-Afrika en Haïti. Ze zijn inmiddels 26, 18 en 15 jaar oud. We leven toe naar de bruiloft van onze oudste dochter in juli, zo de Heere het geeft.

Wat zijn jouw bezigheden?
Het grootste deel van de week ben ik huisvrouw. We mogen in een heerlijk huis met een grote tuin wonen. Daar is altijd wel wat te doen. Daarnaast werk ik 1 dag in de week op de basisschool in het dorp. Dit jaar heb ik groep 5. Ik hou enorm veel van kinderen en vind het een voorrecht met hen op te mogen trekken. Het mooiste aan mijn werk vind ik het vertellen over de Heere Jezus. Hierdoor word ik ook zelf elke keer weer gezegend.

Wat zijn je hobby’s?
In de wintermaanden ben ik graag creatief bezig: haken, naaien, schilderen. In de zomermaanden werk ik met veel liefde in de tuin. Het hele jaar door lees ik wanneer ik maar een gaatje heb. De kringloop bezoeken met mijn vriendin, lekker wandelen met de hond en sporten vind ik leuk. Ook vind ik studeren voor mijn vak als leerkracht heel fijn. Vooral het gedrag en de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen boeit me enorm. Ik kom tijd te kort om alles te doen wat me interesseert ?

Wat is je reden om vrijwilligerswerk bij de Sleutelbloem te gaan doen?
Nu onze kinderen groter worden en het huis uit gaan, wilde ik ook graag structureel vrijwilligerswerk gaan doen. In het onderwijs is er momenteel veel vraag naar invallers. Dus extra werken zou zo kunnen. Toch heb ik hier niet voor gekozen. Ik denk dat de Heere van me vraagt ook tijd en energie te besteden in het vrijwillige kader. De Sleutelbloem is er voor mensen die het niet gemakkelijk hebben in hun leven. Zelf heb ik het na het overlijden van ons tweede kindje en ook later in mijn leven door andere omstandigheden, niet gemakkelijk gehad. Psychisch trok het een zware wissel op mij. Daarom trok het werk van de Sleutelbloem me. Toen ik het zelf moeilijk had werd ik enorm gesteund door twee vriendinnen. Maar helaas zijn er mensen die niet zulke vrienden in hun netwerk hebben, daarom heb ik me aangemeld als buddy.

Met vriendelijke groet,

Arilene Biemond

Recent hebben we een mooie partij hardhout gesponsord gekregen van Van der Berg Hardhoud uit Lopik. Het gaat om de zeer decoratieve hardhout soort “Acariquara”. Van den Berg Hardhout is gespecialiseerd in FSC hardhout voor allerlei soorten toepassing. We zijn er erg blij mee en gaan dit binnenkort verwerken op het Sleutelbloemterrein. Later hoort u hier meer over.

Graag willen we iedereen hartelijk danken vanaf deze plaats die ons inmiddels hebben gesteund voor de bouw van het nieuwe dierenverblijf in welke vorm dan ook.
Inmiddels zijn de voorbereidingen voor het nieuwe dierenverblijf in volle gang. De ruim 50 heipalen zitten in de grond en er wordt druk gewerkt aan een stabiele ondergrond. Door de vele regen is de ondergrond erg drassig geworden en is het aanbrengen van een puinlaag nodig, om ervoor te zorgen dat de betonvloer goed gelegd kan worden. Bouwbedrijf Ca-bouw uit Kockengen en Bouwbedrijf D. Kroese zijn nauw betrokken bij de bouw.

Onze lieve begeleider en collega Lisa is naar Den Helder verhuisd. En dat betekende helaas ook dat ze niet langer op de Sleutelbloem kon blijven werken. We verliezen elkaar gelukkig niet uit het oog, en zeker niet uit het hart. We hebben dan ook niet heel uitgebreid afscheid van haar genomen. Heel veel succes op je nieuwe werkplek, Lisa! We hopen dat je een stukje Sleutelbloem ook daar kunt toepassen. En als we je missen kijken we snel naar wat je achter hebt gelaten. En dat zijn behalve een hoop herinneringen ook nog twee geweldig leuke knorrende en gillende varkentjes. Dankjewel voor het typische Lisa-cadeau!

Lieve mensen,

Januari 2020 is al weer voorbij! En toch denken we nog aan mooie activiteiten rondom Kerst op de Sleutelbloem. Het was voor veel mensen een baken van licht in die donkere tijd van het jaar. Het Evangelie mocht klinken tijdens het evenement: “Het spoor van Trouw”. Alle reden tot dankbaarheid. Dank voor hoe u gereageerd heeft voor ons oproep voor de kerstgift!

En toch schrijven we u weer een brief omdat we nog 1 groot project hebben wat tot de afronding van de renovatie van de Sleutelbloem leidt: De dierenverblijven met bijbehorende dieren.
Wat hebben dierenverblijven met de Sleutelbloem te maken. Veel, want een grote verscheidenheid van dieren hebben een belangrijke plaats op de Sleutelbloem. Vanaf het begin waren er dieren op de Sleutelbloem. Ze worden ingezet bij het herstelproces van de deelnemers. Een groot aantal deelnemers van de Sleutelbloem hebben veel met dieren. Waar zij vertrouwen in, en liefde van de mensheid verloren zijn, ervaren zij dit veelal wel bij de dieren en zo kan bijvoorbeeld de brug naar het vertrouwen in de mensheid weer geslagen worden.

De verblijven waarin ze zitten zijn verouderd en zodanig verzakt dat de dieren deze winter tijdelijk in de kassen onder gebracht zijn. Daarom hoog tijd om te vernieuwen. Zie plattegrond hieronder:

De stichting wil heel graag de Sleutelbloem helpen met het realiseren van nieuwe dierenverblijven. Er zijn al toezeggingen binnen in geld en materialen, maar dat is nog niet voldoende. Om het helemaal op en top te maken is er €35.000 nodig. Dat zijn 70 mensen die €500 geven.

Uw trouw is groot. Vorig jaar bij de toiletten, onlangs bij de kerstgiften. Wij vragen u vrijmoedig om nu ook mee te doen aan het bouwen van de nieuwe dierenverblijven. We danken u in elk geval voor uw betrokkenheid bij de Sleutelbloem.

Mocht u een bijdrage willen leveren, dan kan dat via onze stichting De Sleutelbloem, die de ANBl-status heeft. NL21 RABO 01560 52210 onder vermelding van Renovatie.

Via deze link kunt u direct via ideal uw gift realiseren.
Voor andere vormen van steun of aanvullende vragen kunt u mailen of bellen.

Bij voorbaat hartelijk dank voor uw steun!
We blijven u op de hoogte houden.

Met vriendelijke groet namens het Sleutelbloemteam, inclusief stichting De Sleutelbloem,

Addie en Evalien Muilwijk	Johan Immink
	voorzitter Stichting De Sleutelbloem
0172-409143 / 06-54733367	06-47624706

Op 30 januari 2020 om 10:00 uur is Jaël geboren. Kindje van Paul & Elise Noordegraaf.
Bijzonder om te vermelden is dat het kindje tijdens de bevalling niet goed lag en daardoor met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht, tijden de rit is het kindje weer goed gaan liggen en kon Elise op de” gewone” manier bevallen.
Gode zij dank! Inmiddels zijn ze weer thuis.
De hele Sleutelbloem leeft met hen mee.

Op de Sleutelbloem is altijd plaats voor verschillende vrijwilligers. Heb je tijd over en wil je die tijd nuttig en leerzaam besteden? Dan kun je op de Sleutelbloem de handen uit de mouwen steken op allerlei manieren.
Je kunt helpen in de verschillende werkplaatsen, er is een vrijwilliger nodig voor de tuin, er zijn buddy’s nodig, vrijwilligers voor onderhoud en voor allerhande klussen. Verder zijn we dringend op zoek naar een technische vrijwilliger die één of meerder keren per week een paar uur kan vrijmaken om onderhoud en klussen te doen aan onze elektrische installatie. Ben je hier handig mee en heb je ervaring, dan kun je zo bij ons aan de slag.

Het is nog een heel eind weg, maar toch willen we jullie alvast op de hoogte stellen van de open dag die gaat komen. Deze staat momenteel gepland voor september 2020. De precieze datum volgt nog. Tegen die tijd hopen we klaar te zijn met onze renovatie en kunnen we jullie alles laten zien wat de afgelopen jaren gedaan is en de projecten waar we momenteel mee bezig zijn. Nog een stapje dichterbij ons werk dan via deze nieuwsbrief. Het duurt nog even, maar houd het vast in uw achterhoofd.
Graag ontmoeten we u dan D.V.

Voor dit interview reis ik af naar een caravanpark midden in de weilanden.
Bij een gezellig knusse caravan staat Ellen (22 jaar) op mij te wachten
Ik word begroet door 3 kippen, 14 konijnen, 2 honden en vergeet zeker Gijs de geit niet.
Gijs is door Ellen met de fles opgevoed en gedraagt zich als een hondje. Hij wordt ook samen met de honden uitgelaten.
Dit plaatje typeert eigenlijk gelijk al wie Ellen is: spontaan, gezellig, gastvrij en een groot hart voor dieren. Binnen ruikt het heerlijk, want ja, als het naar `hond` gaat stinken vind ik dat echt heel vies.

Ellen vertelt:
Als we eenmaal zitten met een glas drinken en een lekkere koek, starten we met het interview.
Ellen vertelt dat ze is opgegroeid in Montfoort.
“Al in groep drie kwamen ze erachter dat ik dyslexie had. Dit zorgde echt voor een hoop gedoe: ik werd elke keer de klas uitgeroepen, moest op allerlei manieren leren lezen, zelfs met het boek op de kop, want misschien zou dat helpen. Ook mijn oma wilde mij graag leren lezen, wat natuurlijk lief bedoeld was, maar goed. Ik merkte wel dat ik dacht: “waarom ben ik niet net als de andere kinderen? Waarom mag ik niet gewoon de hele les in de klas blijven?”
Ik had het idee dat ik echt niks kon en ben denk ik vanaf die tijd opzoek gegaan naar een stukje waardering. Op mijn 12e kreeg ik mijn eerste vriendje en al snel volgden er meer en meer. Vanaf mijn 14e zou je wel kunnen zeggen dat ik een dubbelleven leefde. Naar school ging ik eigenlijk niet meer, ik was vooral heel druk met het regelen van afspraken met allerlei mannen en jongens. Ik denk dat ik die tijd echt in een waas heb geleefd.
Tot er op een zekere dag een omkeer kwam, mijn ouders waren erachter gekomen en hadden de hulp van een dominee ingeschakeld. Eigenlijk was dat het eerste moment waarop ik alles heb verteld.
Ik was eerst vreselijk kwaad op mijn ouders en eigenlijk op iedereen.
Die dag ben ik naar een kennis gegaan. Zij heeft mij letterlijk door elkaar geschud en voor de spiegel gezet en gezegd: ‘kijk naar jezelf, is dit wie je wil zijn?’
Ik kreeg 2 opties van de dominee: of ik zou afgezet worden op Utrecht Centraal of hij zou me naar de Sleutelbloem brengen. Zo ben ik op de Sleutelbloem terechtgekomen.
Ik heb daar een half jaar in het rode huis gewoond, maar al snel had ik er genoeg van. Ik werd opstandig, ik had niks met al die regels. Ik heb toen een tijdje bij verschillende mannen gewoond. Maar ook daar kwam een moment dat het niet langer ging, het waren geen veilige plekken.

Ik kijk haar een tijdje aan en vraag: ‘Ellen, hoe moet ik dit nou in een interview zetten?
’Tja’, zegt ze, mensen komen niet naar de Sleutelbloem omdat ze een snottebel in hun neus hebben.
Zo heeft de een een drugsverslaving en voor mij was het dan op het gebied van seks. Ik ga er niet omheen draaien, het is wat het is en dit heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. En wie ik ben, daar ben ik trots op. Door mijn open manier van praten is het voor mij te dragen, anders zou ik echt zwaar depressief worden denk ik. Ik heb een intensieve training bij de Viersprong achter de rug en nu, op de Sleutelbloem ben ik aan het leren wat nu eigenlijk mijn normen en waarden en mijn grenzen zijn en wat mijn wil is. En dat is dat op de Sleutelbloem iedereen met een rugzakje daar mag zijn, met zijn of haar verhaal en dat vind ik mooi.
Ik heb een kapperscursus gevolgd op de Sleutelbloem en ben daarvoor geslaagd, nu knip ik in mijn vrije tijd en ook op de Sleutelbloem word ik vaak gevraagd om mensen te knippen, dat geeft mij voldoening.
Verder heb ik me op de Sleutelbloem helemaal gestort op de dieren. Zo is hier nu een papegaai, twee parkieten, een geit en een hond. Deze heb ik bijna allemaal gratis gekregen. Weet je wat echt leuk is? Die papegaai is verliefd op mij, grappig hè.
Ik heb net de Alpha cursus op de Sleutelbloem afgerond. Dat was heel leerzaam en ik geloof ook echt dat God bestaat, ik heb hierin ook een bewuste keuze gemaakt. Maar ik geloof niet dat het volgens allemaal wetten en regels moet hoor. Het sleutelwoord van de Sleutelbloem is: “LIEFDE” en daar ga ik heel goed op!”
Nu woon ik hier, met begeleiding van de Sleutelbloem, dat is ook heel bijzonder gegaan. Het is voor ’t eerst in mijn leven dat ik een plekje heb, helemaal voor mij alleen met mijn beestjes, waar ik trots op ben!
Voorzichtig ben ik met toekomstplannen bezig om als ervaringsdeskundige aan het werk te gaan om mensen te helpen die dingen, zoals ik meegemaakt hebben.

Wat zou je mensen willen meegeven in dit interview?
Ik wil de mensen meegeven dat als er iets is, je er niet mee rond moet blijven lopen en gewoon aan de bel moet trekken.

Op maandag 30 december was het traditiegetrouw ons jaarlijkse oliebollenfeest! Om 8 uur ’s ochtends waren er al een aantal vroege vogels in de keuken te vinden om appels te schillen en beslag klaar te maken. Toen de eerste bezoekers arriveerden, kwamen de eerste oliebollen net uit de pan. Er zijn heel veel pakken met appelbeignets en oliebollen gebakken. Ze vielen zo goed in de smaak, dat de warm gebakken oliebollen en appelbeignets zo op waren. Ook de hartige oliebol was weer van de partij.
Dank aan alle bakkers, schillers en niet te vergeten alle eters, die deze dag tot een geslaagde en gezellige dag hebben gemaakt!

Dit was het thema van het afgelopen jaar.
Over het hele terrein waren er activiteiten die met Trouw te maken hadden.
Veel voorbereiding was er natuurlijk nodig, maar het resultaat mocht er dan ook zijn. Op allerlei manieren hebben we weergegeven wat trouw inhoudt voor ons en de deelnemers en wat we mee wilden geven en laten beleven aan een ieder die hier zou komen. Zo was er o.a. Gods Trouw, trouw aan elkaar, trouw van dieren, huwelijkstrouw.
Je kon deze avond luisteren, doen, zingen, bezinnen en kijken.

Luisteren: naar het verhaal, voorgelezen en gefilmd uit het boek van de Nerflanders. Daarin laat Eli, de houtsnijder, zien dat het goed is zoals je bent, ongeacht wat mensen zeggen of denken.

Doen: in de sportzaal was er een parcours van ‘Blind vertrouwen’. Daar mocht je je, met een theedoek om je hoofd, laten leiden door de ander over bergen en ravijnen en allerlei hindernissen.

In het Atoljé: schilderen over ‘Trouw en ontrouw’ op de regenboog-schildersezels. Wat een prachtige resultaten zijn er gemaakt, heel treffend om de woorden uit te beelden in estafettevorm. Je kon verder gaan waar de ander gebleven was. Ondertussen moest je niet vergeten omhoog te kijken naar de borden in de lucht en nadenken over het lied ‘Groot is Uw Trouw, o, Heer’.

Zingen: wat een verassing toen er vijf bruiden de Herberg inkwamen en het lied ‘Ik zal er zijn’ zongen. Een kind vroeg: ‘Zijn ze allemaal vandaag tegelijk getrouwd?’ Ook de liederen van het Sleutelbloemkoor vulden de Herberg. Er was plaats genoeg voor iedereen. Het samen zingen erna werd als heel samenbindend ervaren.

Langs het spoor waren er bezinningsmomenten. Een groot raam, gevuld met creatieve teksten over Trouw. Je kon opschrijven op een hart wat je raakte/aansprak en dat mee naar huis nemen om te bewaren. Ook kon je alles van ontrouw verbranden in het vuur. Iemand zei: ‘Heerlijk om dit in rook op te zien gaan.’

Zien: In de houtwerkplaats waren Paul en Elise aanwezig. Elise, hoogzwanger, zat daar heel gewoon en Paul was aan het houtbewerken. Hij vertelde dat hij deze passie op de Sleutelbloem ontdekt had.
Ze waren geen Jozef en Maria, maar ze leken er wel een beetje op. Het trouw zijn in de zin van elkaar niet verlaten, ook als het zo moeilijk is, was voor hen ook een bijzonder moment om dit te laten zien.

Op strobalen kon je het Kerstverhaal horen en zien. Het was een bijzonder plekje. We dachten dat het een stiltemoment zou zijn, maar er was ontmoeting en gekakel.

Kijken: In de Beestenstal was er een rondwandeling en plaats voor ontmoeting op de strobalen met warme chocolademelk. Er stond een mand met prachtige kettingen die je zomaar mee kon nemen. Er hing een hartje en een ring aan, het teken van liefde en trouw: bind ze om je hals! Tijdens de rondwandeling kon je je ogen uitkijken op de verlichte borden met boodschappen van Gods trouw.

Voorafgaand aan het spoor hebben we met deelnemers en ‘Sleutelbloemwerkers’ een heerlijke maaltijd gehad. Hierbij waren ongeveer 90 mensen aanwezig.

Conclusie:
Voor ons allen was het een bijzondere tijd om zo met elkaar naar Kerst toe te werken. Er zijn veel mooie dingen gebeurd. Want ondertussen werkt ieder aan zijn of haar eigen doel. Zo vond ik het heel gaaf om te zien wat mensen in korte tijd leren durven. Om een paar dingen te noemen: iemand die gewend is om op de achtergrond te blijven, staat te zingen in een bruidsjurk en wat een lol we gehad hebben om deze in de kringloop te passen. Iemand die die dag jarig is en bang is dat er misschien geen aandacht voor is, krijgt opeens zoveel gasten zoals dat bijna nooit gebeurt. Zo zou ik wel even door kunnen gaan.
Zelf vond ik het zo geweldig om het moment te zien, als alles klaar staat, dat het wáár gaat worden.
De doeken worden beschilderd, de ontrouw wordt verbrand, de boodschap wordt verspreid, de liederen gezongen, persoonlijke dingen worden gedeeld, de fijne sfeer wordt geproefd…
Dan zie ik Gods Touw boven alles uitschitteren, Hij was ook uitgenodigd en aanwezig!
En niet alleen die dag, maar Zijn Trouw is Groot en elke morgen nieuw.

Oud-deelnemers met familie kwamen, vele vrienden en vriendinnen, vrijwilligers, bestuursleden en collega`s en andere gasten, met elkaar wel zo`n 250 – 300 man. Het is nog niet eerder zo drukbezocht.

Dank
Iedereen heel hartelijk bedankt voor het vele werk wat er is gebeurd, niet alleen in december maar ook het hele jaar door. Het heeft ons meer en meer aan elkaar verbonden.

Dank voor alle giften
Op welke manier en in welke vorm dan ook: het was hartverwarmend en genoeg. Hier zien we iets weerspiegeld van Gods Trouw door de mens heen, althans zo ervaren Addie en ik het voluit. We genieten nog even na van de afgelopen tijd en kijken foto`s en filmpjes terug

7 sporen hebben we achter de rug:
Licht/ Hoop/ Vrede/ Liefde en Trouw. Benieuwd wat het volgende spoor zal worden?
Er zijn al ideeën.

Aan het eind van dit jaar kregen we van het Hoornbeeck college de keukenblokken van de locatie aan de Rijsselseweg in Gouda. De keukenblokken hadden eerder al op andere locaties dienst gedaan en zo hebben vele Hoornbeeckstudenten hun kooklessen hierop gedaan.
In week 50 zijn we met een paar man aan de slag gegaan om de keukenblokken te verhuizen. De keuken staat nu tijdelijk in onze opslag en zal naar alle waarschijnlijkheid voor de zomervakantie dit jaar worden geïnstalleerd in onze nieuwe keuken. Momenteel wordt daar hard gewerkt om alles netjes te krijgen. We zijn heel dankbaar en willen ook vanaf deze plaats het Hoornbeeck danken voor deze steun.